در دوران باستان، سیچوان خانه ایالت‌های باستانی با و شو بود. فتح آنها توسط شین آن را تقویت کرد و زمینه را برای اتحاد چین به دست سلسله شین توسط شی شی هوانگ فراهم کرد. در دوره سه پادشاهی، لیو بی شو در سیچوان مستقر بود. این منطقه در قرن 17 با شورش ژانگ شیانژونگ و فتح بعدی مانچو در این منطقه ویران شد، اما بهبود یافت و تا قرن نوزدهم به یکی از پربارترین مناطق چین تبدیل شد. در طول جنگ جهانی دوم، چونگ کینگ به‌عنوان پایتخت موقت جمهوری چین خدمت می‌کرد، و آن را به کانون بمباران ژاپن تبدیل کرد. این یکی از آخرین مناطق سرزمین اصلی بود که در طول جنگ داخلی چین توسط ارتش آزاد بخش خلق تصرف شد و از سال 1949 تا 1952 به چهار قسمت تقسیم شد و چونگ کینگ دو سال بعد دوباره احیا شد. این کشور در زمان قحطی بزرگ چینی از 1959 تا 61 رنج سختی کشید اما پرجمعیت‌ترین استان چین باقی ماند تا اینکه شهرداری چونگ کینگ در سال 1997 دوباره از آن جدا شد.